Vaka Notu: Uykumda Bile Saldırıya Uğruyor Gibi Hissediyordum
43 yaşındaki bir kadın danışan. Geceleri uykudan çığlıkla uyanıyor, kalbi hızlı atıyor, nefes nefese kalıyordu. Eşi tarafından “kabus görüyorsun” diye geçiştirilen bu durum aslında uyku başlangıcında gelen panik ataklardı.
Seanslarımızda ilk fark ettiğimiz şey, gündüz baskılanan kaygıların gece kontrolsüzce ortaya çıkmasıydı. Bilinçaltı, kendini en güvende hissettiği yerde, uykuda bile alarm halindeydi. Çocukluk döneminden gelen sürekli tetikte olma hali, yıllar içinde yerleşmişti.
Duygusal farkındalık çalışmaları, gevşeme egzersizleri ve uyku öncesi ritüellerle birlikte ataklar seyrekleşti. Danışanım bir süre sonra “ilk kez deliksiz uyudum” dediğinde, bu sade cümle terapinin en güçlü anıydı.
