Vaka Notu: Sınav Günü Değil, Her Gün Alarmdaydım
17 yaşında lise öğrencisi. Okulda başarılı, ailesi tarafından “sorunsuz çocuk” olarak tanınıyor. Ancak seanslarda anlattıkları başka bir tablo çiziyordu: “Sürekli kötü bir şey olacakmış gibi hissediyorum. Kalbim sıkışıyor, elim ayağım boşalıyor, sonra geçiyor ama gün bitiyor.”
Sınav stresi zannedilen durum, aslında yaygın kaygı bozukluğu ile iç içe geçmiş panik ataklardı. Ergenlik döneminde bu durum sıklıkla gözden kaçabiliyor. Danışanım kendisini ifade etmeyi öğrenmemişti; duygularını başarıya çevirmek üzere koşullandırılmıştı.
Terapi sürecinde hem panik ataklarıyla başa çıkmayı, hem de kaygıyı daha doğru tanımayı öğrendi. Bir süre sonra kendisi şöyle dedi: “Artık kalbim değil, ben karar veriyorum ne zaman hızlanacağına.”
